Wat is driehoekskunde?

Driehoekskunde benadrukt het belang van een goede basis in de driehoek cliënt-ouders-zorgprofessional. Die is noodzakelijk om je kind of familie aan professionals te kunnen toevertrouwen. Pas dan is het veilig voor hem of haar om eigen keuzes te maken. Autonomie is een mogelijk gevolg van samenwerken in de Driehoek. Mogelijk, want lang niet alle cliënten kunnen of willen eigen keuzes maken.

Van ouders vragen we om begeleiders toe te laten in het leven van hen en hun kind. Dat toelaten maakt dat begeleiders van betekenis kunnen zijn voor hun cliënten. Omgekeerd is het ook nodig dat begeleiders ouders toelaten. Cliënten zijn met duizenden draden van loyaliteit met hun ouders verbonden. Dus om iets voor jouw kind of familielid te kunnen betekenen, verbinden we ons ook met jou als ouder, broer of zus.

Film Samenwerken in de Driehoek

Samenwerken in de Driehoek in Urk

In het 8terdek wonen tien cliënten met een licht verstandelijke beperking. Zij hebben elk een eigen appartement en kunnen ook gebruik maken van een gezamenlijke woonkamer. Begeleiders hebben dagelijks contact met de cliënten. Ouders stappen gemakkelijk even binnen voor een kop koffie en een praatje. De betrokkenheid bij de woning is groot. Dat is wel eens anders geweest.

Na de start in 2009 was er twee keer per jaar een oudervergadering. Zulke avonden liepen vaak uit op het geven van veel informatie en er was weinig ruimte voor dialoog. Om de samenwerking met ouders te verbeteren volgde het team de training ‘Driehoekskunde’ van Chiel Egbers. Bijeenkomsten met ouders waren onderdeel van de training. Sinds enige tijd werkt de woning samen met ouders en cliënten volgens de methode Samen in Regie (SIR). Daarbij stemmen zij maandelijks af wat er speelt op de woning. Wat goed gaat, maar ook wat beter kan en hoe dat dan moet.

Lees hieronder de verhalen van Sander, Gerard, Lia en Agnet.

“De regels zijn nu duidelijk. Teamwork noem ik dat”
Sander Harden woont op het 8terdek in Urk: “Ik vind het belangrijk dat mijn moeder betrokken wordt bij wat er met mij wordt besproken. Zo werkt iedereen beter samen en is er geen verwarring. De regels zijn nu duidelijk. ‘Teamwork’ noem ik dat. Mijn persoonlijk begeleider en andere begeleiders bellen of e-mailen regelmatig met mijn moeder. Dat is prettig.

Op de woning hebben we ook bewonersvergaderingen over veranderingen op de woning. Elke maand heb ik een 4-gesprek met mijn vriendin en onze persoonlijk begeleiders over hoe het gaat. Als je wil kun je ook meedoen met de verbeterteams. Maar dat doe ik niet. Ik ben heel tevreden. Het is goed voor mij zoals het gaat.”
Zowel Gerard Stienissen als Lia de Visser hebben een zoon die op het 8terdek woont. Zij voelen zich nauw betrokken bij hun zonen en de woning. Beiden zitten in de SIR-raad, die maandelijks bijeenkomt.

“Zo kan ik mijn ouderschap voortzetten”
Gerard: “Omdat ik met leeftijdspensioen ben, kan ik meer voor mijn zoon klaar staan. Het contact met de begeleiders was goed, maar door SIR kennen we elkaar veel beter. Ook begrijp ik beter hoe de zorg er in de praktijk uitziet. Dat maakt het contact open, direct en met respect. Bovendien geeft het vertrouwen.
Ik vind het ook fijn om mee te denken met oplossingen en daar mijn verantwoordelijkheid in te nemen. Zo kan ik mijn ouderschap voortzetten. Voor mijn zoon zelf, maar voor zaken voor de hele woning. We nemen deel aan verbeterteams over Internet/TV, Auto en ‘Wat als ik er niet meer ben’. Twee keer per jaar hebben we een Doe-dag, waarop we de tuin en straat opknappen en gezamenlijke ruimtes schoonmaken. Afsluitend eten we met elkaar.”

“Ik houd niet van het woord ‘loslaten’. Liever heb ik het over ‘anders vasthouden”
Lia: “Ik vond de avonden over driehoekskunde heel goed: het benadrukte dat je echt samen moet werken voor je kind. Door de deelname aan de SIR-raad weet ik beter wat er speelt. Ik wil betrokken zijn bij de plek waar mijn kind woont. Het geeft mij het gevoel nog iets voor mijn kind te kunnen betekenen. Want ik houd niet van het woord ‘loslaten’. Liever heb ik het over ‘anders vasthouden’. Mijn zoon is op zijn plek op het 8terdek, maar hij blijft toch een zorg. Het is prettig dat ik mijn zorgen kan bespreken met de begeleiding en er is altijd een vangnet. Ook als wij er niet voor hem zijn. Dat stelt gerust.”
“Het is heel fijn geworden!”
Persoonlijk begeleider Agnet Romkes vertelt: “We wilden de samenwerking met ouders graag verbeteren, want uiteindelijk willen we allemaal het beste voor de cliënt. We trekken nu meer samen op. Wij kunnen wel van alles willen, maar de band tussen cliënt en ouders is heel belangrijk. Dat vergaten we wel eens. Tegelijkertijd is het belangrijk dat ouders snappen dat niet alles wat zij willen in de praktijk haalbaar is. Onze rol is dat uitleggen en vervolgens samen te kijken naar een oplossing. Zo zijn twee ouders nu op zoek naar een goedkoper TV-abonnement.

Ook betrekken we ouders meer bij ontwikkelingen en veranderingen op de woning. Bijvoorbeeld bij uitjes, groepsactiviteiten of de komst van een nieuwe cliënt of medewerker. Een cliënt en een ouder participeren in sollicitatiegesprekken. Ik ben blij met hoe het nu gaat. De kloof is gedicht, we begrijpen elkaar beter en doen veel meer samen. Kortom: het is heel fijn geworden!”

Contact

Kunnen we je helpen?

Wil je meer weten over Samenwerken in de Driehoek. Of heb je een vraag? We helpen je graag op weg. Je kunt ons op verschillende manieren bereiken. Per telefoon, e-mail of via social media. Net wat jij prettig vindt. Van maandag tot en met vrijdag zitten wij klaar om jouw vragen te beantwoorden. Van 08.30 uur in de morgen tot 17.30 uur in de avond.

Neem contact op