"Jos heeft mij in laten zien dat ik dingen kan waarvan ik dacht dat ik ze kwijt was.”

Aan het einde van 2023 kwam Thijmen thuis te zitten met een burn-out. Hij voelde een enorme verantwoordelijkheid op zijn werkplek, waardoor hij uiteindelijk in de ziektewet terecht kwam. Tijdens zijn herstelproces startte hij een traject bij een jobcoach. "Mijn jobcoach adviseerde me om eerst met vrijwilligerswerk te beginnen, voordat ik weer een nieuwe baan zou zoeken. Ik wilde graag iets doen waarbij ik van betekenis kon zijn voor een ander. Tijdens mijn opleiding had ik al eens gehoord van ’s Heeren Loo, dus daar begon mijn zoektocht.”

Een nieuwe start met Jos

Thijmen wilde zijn aandacht graag aan één persoon kunnen geven, echt van betekenis zijn voor diegene, zonder al te veel verantwoordelijkheid. Al snel werd hij gekoppeld aan Jos. "Ik had er veel zin in, maar Jos toen nog niet. Hij gaat weinig naar dagbesteding en heeft weinig familie om zich heen. Ik moest dus door een harde schil heen prikken."De eerste keer ging Thijmen samen met een begeleider en Jos wandelen. "Die collega vertelde mij van alles over Jos, zoals zijn dieet en de vormen waarop hij zijn affectie toont." Inmiddels, een half jaar later, heeft Thijmen veel mensen leren kennen op het terrein. "Ik krijg vaak positieve feedback, vooral als ik mijn gitaar erbij pak."

Weer de deur uit

Thijmen is onlangs begonnen aan een nieuwe baan als specialist bloedafname bij de bloedbank. "Jos heeft me geholpen om weer het huis uit te komen en vaste afspraken te maken. Hij liet me inzien dat ik nog steeds dingen kan waarvan ik dacht ze kwijt te zijn. Jos heeft mij zo geholpen, dat ik nu graag iets terugdoe en hem blijf opzoeken."

Hoewel Thijmen soms het verpleegkundige vak mist, vooral het opbouwen van een persoonlijke band met een patiënt, vindt hij deze voldoening terug in zijn vrijwilligerswerk bij 's Heeren Loo. "Mijn nieuwe baan brengt ook spanning met zich mee. Mijn vaste afspraak met Jos is een goede manier om het huis uit te blijven gaan.”

Elkaar leren kennen

Werken met mensen met een verstandelijke beperking was nieuw voor Thijmen. “In het begin was het best even zoeken, vooral omdat Jos non-verbaal is. Hoe moest ik tegen Jos praten? Hij is een volwassen man, dus te kinderlijk praten past niet. Die balans vinden is een uitdaging, maar ik leer hem steeds beter kennen." Inmiddels herkent Thijmen de kreten en aanrakingen van Jos en merkt hij wanneer Jos blij is of juist iets niet wil. "Zodra ik hem nu kom ophalen en zijn jas aantrek begint hij vaak te klappen en op zijn manier te zingen. Dan merk ik dat hij er weer zin in heeft. Hij kan ook echt genieten van een kopje koffie. Dan vouwt hij zijn handen helemaal om de beker.”

Of Jos het leuk vindt als Thijmen gitaar speelt, weet hij nog steeds niet zeker. "Meestal neem ik een koek mee en dan gaan we samen in het bos zitten. Terwijl ik gitaar speel, geef ik hem een stukje koek en dan is hij wel tevreden."

Win-win

"Ik heb er nooit echt bij stilgestaan dat vrijwilligerswerk eigenlijk een win-win situatie is. Ik dacht altijd aan gepensioneerden als ik aan vrijwilligers dacht, maar er zijn zoveel mogelijkheden. Bij ’s Heeren Loo, maar ook daarbuiten."Vrijwilligerswerk is een kleine investering voor een fijne dag, zowel voor jezelf als voor de ander. Het biedt ook ontspanningsmomenten. "Ik zit nooit zo voor een bakkie koffie. Als ik al iets met cafeïne drink, is het een energiedrankje. Ik vind het nu eigenlijk heel fijn dat ik echt even de tijd neem om stil te gaan zitten, samen met Jos."