"Wat ben ik trots dat mijn ouders en broers zich ook bij 's Heeren Loo inzetten"
Ze komen uit hetzelfde gezin én zijn ook nog collega’s. In de afgelopen 130 jaar die ’s Heeren Loo bestaat, zien we regelmatig collega’s die uit dezelfde familie komen. Zoals de familie Vlaardingerbroek uit Naaldwijk. Het hele gezin, vader, moeder en drie kinderen, werkt bij woonzorgpark Het Westerhonk. En dat allemaal door het enthousiasme van dochter Heleen. “Wat ben ik trots dat mijn ouders en broers zich ook bij 's Heeren Loo inzetten.”
'Wij werden ook enthousiast'
Moeder Nel (65) herinnert het zich nog goed: “Toen onze dochter Heleen bij Het Westerhonk ging werken, werden wij ook enthousiast. We hielpen met de feestweek en daarna heb ik er zelf elf jaar gewerkt. Eerst als begeleider op de bus om cliënten te begeleiden van wonen naar dagbesteding buiten het woonzorgpark. Later begeleidde ik ouder wordende bewoners bij hun werk op dagbesteding De Vuurtoren. En ja, altijd met veel plezier. Dát is ook de reden dat ik vrijwilliger bleef nadat ik stopte met werken. Zo ben ik beschikbaar voor het verlenen van palliatieve zorg voor bewoners. En sinds een paar jaar is Jacomien ons ‘zorgkind’. Haar bezoeken we eens per vier à vijf weken. We gaan dan met haar wandelen en wat eten in restaurant Samen. Dat is stiekem voor haar het belangrijkste, want als zij ons ziet vraagt ze al snel: 'eten?'”
'Mooi om te zien hoe ze genieten'
Vader Henk (71) kreeg ook hart voor de zorg: “Een paar jaar geleden werd ik benaderd om secretaris te worden van de Contactraad. Deze raad organiseert kerkdiensten samen met mensen met een verstandelijke beperking. Acht of negen keer per jaar vindt deze Westlanddienst plaats bij een van de aangesloten kerken. Het is mooi om te zien hoe de bewoners genieten van dit uitje.
Wie van de drie?
Heleen (43), de oudste van Nel en Henk en zo'n beetje de ‘aanstichter van het zorg-virus': “Ik ga al ver terug, want van ‘95 tot ‘98 werkte is als oproepkracht op Het Westerhonk na een geslaagde stage. In 2000 startte ik als verpleegkundige in een woning op de Schelpendaal en in 2007 maakte ik de overstap naar manager zorg. Altijd voor en met de prachtige groep cliënten met een ernstig meervoudige beperking (EMB). Echt, ik heb de mooiste baan die er is. Ik heb in mijn werk geleerd klein te kijken. Wij willen altijd maar meer, groter en mooier. ‘Mijn cliënten’ want zo zie ik het soms, hebben mijn kijk op zaken veranderd en daar ben ik dankbaar voor. Hang zelf de slingers op, want er gebeuren om je heen zulke mooie dingen. Elke dag rijd ik met plezier naar mijn werk en hoop nog lang bij 's Heeren Loo te blijven werken.”
Geen seconde spijt
Theo (41) heeft de kortste zorgervaring: “Omdat ik al jaren enthousiaste verhalen van mijn zus, broertje en moeder hoorde over Het Westerhonk, besloot ik 1,5 jaar geleden te gaan voor een carrièreswitch. Van de tuinbouw naar de zorg. Dat was een flinke overstap en nee, daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. Naast mijn tweede leerjaar van de opleiding MMZ-VIG, ben ik begeleider in een VIC-workhome op het woonzorgpark. Omdat deze bewoners een intensieve zorgvraag hebben, helpen we hen bij het wonen en het werken vanuit dezelfde locatie. Dat geeft rust. Zowel mijn studie als werken met deze jongens en meiden is afwisselend en uitdagend.”
Elke dag weer voldoening
Huibrecht (37) is de jongste van de drie kinderen. “Ik werk al sinds mijn opleiding in de gehandicaptenzorg. Net als mijn broer heb ik gewerkt bij de VIC, als begeleider en coach. Na een klein uitstapje naar een andere organisatie ben ik nu weer terug op 'het honk’. Nu zet ik mij in bij een behandelgroep voor jongeren met een lichte verstandelijke beperking. Ik vind dit een leuke uitdagende doelgroep, want deze groep is altijd in beweging. Deze cliënten ondersteunen bij het ontwikkelen van hun competenties en het vergroten van hun zelfredzaamheid, dát vind ik er mooi om te doen. Dit geeft me elke dag weer veel voldoening.”
Zwaaien naar elkaar
“Wat ben ik trots dat mijn ouders en broers zich ook bij 's Heeren Loo inzetten,” zegt Heleen. “Als mijn broers met cliënten buiten wandelen, kijken ze altijd even naar boven om te zien of ik op mijn plekkie in het hoofdgebouw zit. Dan zwaaien we even naar elkaar en steken onze duim op naar elkaar. We zijn een erg hecht gezin en ondernemen veel met elkaar.” Over de balans werk-privé zegt Heleen lachend: “Zeker, we hebben werkpraat, maar dat kan niet anders als je deze passie met z’n vijven kan en wil delen. Onze partners weten dit, accepteren dit en zijn inmiddels ook al aardig thuis in de gehandicaptenzorg.”
Vrijwilligerswerk bij 's Heeren Loo
Wil jij ook bijdragen aan een goed leven voor mensen met een verstandelijke beperking en/of andere beperking? Bijvoorbeeld door met hen te sporten, te shoppen of gewoon gezellig een kop koffie te drinken? Of misschien ga je liever praktisch aan de slag in de tuin of als chauffeur? Wat je ook wilt doen: Je bent van harte welkom!
